جعفر ابراهیمی

کلاس، آغاز شده است . باران دانش، قطره قطره و پیوسته افشانده می شود. آموزگار، وجود نازنینش را واژه واژه می کند. او دهقان شده است. به مزرعه پاک قلب بچه ها، به صحرای ذهن و جان آنها، بذر به بذر می آموزد. چه سبزه زاری می شود! دهان معلم ها، پر از یاقوت است؛ …

گزیده ای از جلوه های معلمی در مدارس کشور؛ قسمت چهارم ادامه »

حالا، همه چیز مکث کرده است. همه صورت های خندان و دست های پرشور، انگار چیزی دیگر تمنّا دارد. آن پاسخ محو، آن حضور صمیمی و آن زمزمه محبت، یک «معلم» است. در باز می شود. قلم و کتاب و دست و پا، به احترام شکوه «معلم» قیام می کند. دیوارها هم ایستاده اند. همه …

گزیده ای از جلوه های معلمی در مدارس کشور؛ قسمت سوم ادامه »

انگار قصه فداکاری معلمان پایان یافتنی نیست .. سهم معلم از جشن آموزش، یک رضایت است که در دل او ماندنی می شود. فکرش را کرده اید: تا دنیا دنیاست، هر روز و شب، وقتی معلم خوب می نشیند به پای تماشای ساقه هایی که خود بر دل خاک نشانده و حالا درخت شده است، …

گزیده ای از جلوه های معلمی در مدارس کشور؛ قسمت دوم ادامه »